euskalkultura.eus

Mexiko Hiriburua, Mexiko. Ekitaldia Euskal Etxeko Zuzendaritzako Maricarmen Arrecheak eta Miguel Larregui lehendakariak eginiko hitzekin abiatu zen, segidan bideo bati bide eman zitzaiolarik Juantxoren bizitzaren pasarteak pantailara ekarririk. Haren hautzaroa, gazte-denbora, heldu-aroa eta azkeneko urteak agertu ziren, audio gisa musikariak berak grabatu eta pianoan jotako aireak lagun, guztiak "proiekzioa ,oroitzapenerako bide bikain eta alaia" bilakatu zutelarik, antolatzaileen asmoari jarraiki.

Ondoren Thusnelda Nieto irakasleari eta bere ikasle Cynthia Sanchez, Liliana Aguilasocho, Zayra Ruiz eta Jorge Eleazar Alvarez-en txanda heldu zen, Iván López Reynoso pianoan lagun Juantxoren gustuko piezak eskaintzeko. Esan beharra dago hau guztia Juantxok erabili ohi zuen pianoa erabiliz eta musikari baztandarrak Elizondoko koralean kantatzen zuen garaiko insignia bertan egin zela. Gauzak honela, esan daiteke omenduaren presentzia izpirituzkoa ezezik fisikoa ere izan zela nolabait. Objektu hauek bertan egoteak askoz hunkigarriago bilakatu zuten ekitaldia, bertaratutakoen artetik zenbaitek adierazi zutenez.

Thusnelda irakaslearen ikasleen emanaldia bururatuta, Jose Isidoro Ramos gitarrajolea izan zen Juantxoren gustuko piezak jo zituena, horien artean oso berezi bat, Juantxok hagitz maite zuen eta pianoan era gogoangarriak jotzen zuen aita Donostiaren 'Oinazez'.

Hori eta gero tarte bat hartu zuen Olga Palmero idazleak zenbait idazki eta Juantxori bere lagun batzuek eskainitako olerki bat irakurtzeko. Irakurri zuen baita ere Juantxok bere idazmahaiaren gainean utzi zuen poema, honelaxe dioena, jatorrizko gaztelaniaz:

A salvo en casa

Al fin en casa, en el cielo:
Tan feliz y tan radiante;
En esta eterna luz
Existe una perfecta alegría y belleza.

 Todo dolor y aflicción se han ido,
Ha pasado toda inquietante sacudida;
Estoy ahora en paz para siempre,
A salvo en casa, en el cielo

[Etxean salbu: Azkenean etxean, zeruan,/ hain pozik eta dizkiratsu;/ betirako argi honetan/ bozkario eta edertasun perfektua daude./ Minak eta oinazeak oro joan dira,/ dardara kezkatu guztiak joan egin dira;/Bakean naiz orain betirako,/ etxean salbu, zeruan.]

Ekitaldia ixten hasteko, bere emazte Evak urrezko amaiera ipini zion Juantxori eskainitako testu bat irakurriz, "Juantxo Viguriak gero arte diosku" izenburupean, lortu zuelarik gainera bertaratutakoak hunkitu eta esku-zarta handi eta bilkor batean lehertzea. Ondotik ohorezko ardo bat zerbitzatu zen eta horrek aukera eman zuen Juantxoren lagunak elkarrekin solasean aritu eta lagun zenduari buruzko pasarte eta oroitzapenak partekatzeko, guztien ahoan gustu ona utziz.

-Berri gehiago Maricarmen Arrechearen Dina Leku Facebook-en